Je kunt verlangen naar een gebreide bikini.

Je kunt naar een voorstelling gaan.
Je kunt je zorgen maken over de reservering.
Je kunt je zorgen maken om niks.
Je kunt blij worden en ook een beetje melancholiek

Je kunt naar het theater gaan.
Je kunt het naar je zin hebben.
Je kunt na afloop toch een beetje onbevredigd zijn.
Je kunt een tomatenblikje uitdelen.

Je kunt naar de eerste try-out van een werkplaatsvoorstelling gaan.
Je kunt vinden dat het allemaal nog niet af is en waarschijnlijk nooit af zal worden.
Je kunt daar blij om zijn.
Je kunt t

Twee vrouwen vertellen het publiek wat je in deze wereld allemaal wel niet kunt doen. We kunnen toch alles? Wanneer er muziek klinkt, blijkt dat de vrouwen weinig te kiezen hebben.

Een prachtige poëtische, gelaagde en volledig gestoorde tekst van ene Paul Pourveur. Sober, tikkie absurd spel dat die tekst zeer goed tot z’n recht laat komen.

Blikje tomaten voor de auteur, die een mooi onderwerp (Formule 1) laat verzanden in babbelpraat. Eveneens blikje tomaten voor de regisseuse, die bloedeloosheid verwart met stilering.

Mooie voorstelling gezien in Maastricht. Naar mijn weten de eerste keer dat dit stuk in Nederland word opgevoerd. Spannend door intrigerende stiltes.