In de gelukkige omstandigheid geweest deze voorstelling twee keer te zien. Beide keren een meer dan aangename ervaring.

´t Ligt aan mij, ik weet het. Het ligt aan mij en misschien aan Alex van Warmerdam maar zeker niet aan de acteurs want die waren natuurlijk prima als vanouds.

Dat Alex van Warmerdam ondanks zulke geweldige acteurs nog steeds zo’n saaie en voorspelbare voorstelling kan maken is mij een raadsel.

Katherina wil een man met talent. Prinsesje nimmertevree.
Is Katherina muze of anti-muze? Scheppen Julius, Simon en Jack dankzij of ondanks haar uiteindelijk geslaagde werken?

Alex van Warmerdam schrijft sprookjes voor grote mensen. Zijn personages zijn gewoon ongewoon, hun gedrag ligt steeds nét naast normaal. Zijn teksten schuren langs alledaagse én conversaties.

Ik wil alleen maar zeggen: JA JA JA JA JA JA!!!

De moeder in deze voorstelling was ook écht verschrikkelijk. Maar hoe geweldig neergezet door Bokma. En niet alleen is hij ijzersterk als moeder, maar ook als vader en broer.

Zuiver een vehicel voor de acteer-excelentie van Bokma. Met fijne dialogen, maar een te kort schietende naratief. Dus, je vervellt je geen moment, maar het gaat nergens over.

De tijd is voorbij gevlogen, ik had het gevoel dat de voorstelling veel korter was en dat is een goed teken. Een teken dat ik me vermaakt heb, maar waarmee dat weet ik nog niet.

We moeten er ernstig mee rekening houden dat Alex van Warmerdam geniaal is. Wéér een Mexicaanse Hond en één van de beste. Een krankzinnige, maar wel een krankzinnig goeie tekst.