Visueel spektakel, maar verder zeer matige voorstelling. Traag en vooral heel flauw, daardoor zelden boeiend.

Een voorstelling als een zoete bonbon. De regie van Tanghe is meedogenloos consequent: traag, gamanieerd en vol slapstick achtige humor.

Als je hier niet van geniet ben je of dood of cynisch.

Hoop, het slechtste dat de mens kan hebben. En dat geven de hooggeplaatste heren van het circus aan August. De sadisten!

De mens blijft een lijdend wezen, maar de show en het spektakel nemen tijdelijk gewicht weg. De directeur opent met een kleine ode aan het theater - en dan barst het feest los.

Zoals u uit eerdere Minirecensies kunt lezen is dit dus zo’n alles-of-niks voorstelling. Ik ga d’r maar een beetje eigenwijs tussenin zitten.

Deze voorstelling heeft een primeur: ik ben voor het eerst in mijn leven vóór de pauze weggelopen. En dan heb ik het nog echt een uur de kans gegeven.

Na een veelbelovende opening, die geinspireerd leek op Cabaret, zakte de voorstelling als een plumpudding in elkaar, met af en toe een piepkleine opleving.

Gezien op 23 december in de Stadsschouwburg te Tilburg. We hebben ons prima geamuseerd, zeker omdat de inleiding ook nog intereswant was. Komplimenten voor jou Bas en de assistente.

Wat een geweldige avond! Grappig, flauw, hilarisch, spannend, ontroerend en wat niet nog meer? Wie hier niet door geraakt wordt is een cynicus pur sang.