Prachtig toneelbeeld! Gewei voor Rien Bekkers voor zijn kostuums. Gewei voor Barbara Pouwels en Paul Hoes die Vondel uit hun strot krijgen alsof ze een brood bij de bakker bestellen.

Een gewei voor Barbara Pouwels; ook nu weer een intrigerende vertolking, fel, krachtig en geloofwaardig.

De Grieken hebben Sophokles, Aristophanes en Euridipes. De Engelsen hebben Shakespeare en Marlowe. Wij hebben, eh… o ja, Vondel. Klassiek theater is teksttoneel.

Ik ging eens naar Het Toneel Speelt omdat ik stiekum wel houd van een beetje declameren. En ook van oude Hollandsche tekst. Maar ik ben bang dat ik ben genezen. Getverdemme mensen!

Tomaten! Lang geleden dat ik een zo’n grote verontwaardiging en boosheid heb gevoeld in een schouwburg als bij deze voorstelling van Het Toneel Speelt.

Gewei voor Barbara Pouwels en Paul Hoes, erg goed, helder en meevoelbaar. Jammer dat er met dit stuk niet meer is gedaan dan het te spelen: waarom moet dit nu, op dit moment gezien worden?

Lucifer is als Hamlet: dat stuk kun je niet kapot krijgen, hoe zeer je het ook probeert.

Helaas trekken de Teeuwens de Maassens en consorten volle zalen met hun vulgaire shows en taalgebruik in tegenstelling tot een goed stuk toneel! Hans Croiset verdiend van mij twee keer een gewei.

“Het toneel speelt in de hemel” projecteert Hans C. aan het begin van de ‘Lucifer’ op de gordijnen van de Stadsschouwburg te Haarlem en de meligheid daarvan zet me even op het verkeerde been.

Vondelverlakkerij door de zogenaamde promotor van het Nederlandstalige toneel. Croiset geeft weerom een nieuwe dimensie aan het woord ‘saai’ met zijn poging tot ‘Lucifer’.