Tsja, theater en sport, het vervalt vaak in clichés en dat gebeurt in deze voorstelling.

Over het leven van een bokser die te laat is gestopt. Fijn sober, hier en daar komisch. Miste vaart en gevaar. Soms lijken deze spelers geniale profs, soms groteske amateurs.

Mooie tragikomische voorstelling. Er bestaat toneel om te lachen zonder dat je naar een klucht hoeft! Prachtige monoloog over het huwelijksleed in Zeeland. Geweien voor decor en spel.

Met die titel “Helden zonder Glorie” zet Het Volk hoog, te hoog, in - want de “The Naked and the Dead” van Norman Mailer is dit zeker niet.

Het is moeilijk om echt een hekel te hebben aan Het Volk, noeste theaterarbeiders, die dit keer zelfs een nieuwe generatie Kruijver (Karlijn, dochter van Wigbolt) introduceren.

Het Volk heeft een scherp oog voor mensen in de marge. Hun pogen zich tegen het onvermijdelijke teweer te stellen, wordt met sympathie en ironie getoond.

Het is tamelijk trefzeker, als ik op m’n eigen herinneringen afga, wat het trio van Het Volk als kenmerkend voor de jongenswereld van kort na WOII neerzet.

Degelijke Volk productie en leuke uitwerking van The Homecomming van Pinter. Da’s alles.

In de bijgeleverde folder annex flyer vertellen Wigbolt Kruijver, Bert Bunschoten c.s. dat hun voorstellingen over mannelijk onvermogen gaan. Nou, het zal wel.