Na de schitterende voorstellingen De Grote Oorlog en Kamp was ik zeer benieuwd naar deze voorstelling. Maar wat een enorme teleurstelling.

Ik vond deze voorstelling geweldig. Het was echt weer eens wat anders.

De holocaust is toch wel een ander kopje thee dan WOI, blijkt maar weer. Hotel Modern heeft blijkbaar niet zo vrijzinnig met het materiaal durven omgaan als in ‘De Grote Oorlog’ en dat is erg jammer.

Wat is de functie van deze voorstelling, behalve dan om ervoor te zorgen dat deze zwarte bladzijde uit de geschiedenis nooit wordt vergeten?

Eerst keer hotel modern voor mij. M’n ontmaagding. Het stuk bestond uit een aantal losse scenes met als gezamenlijk thema de dood. Dat leek erg zwaar te worden, maar dat viel tegen.

Zelden heeft een voorstelling mij doen geloven dat het ongepast zou zijn om een staande ovatie te geven.

La condition humaine

Miniatuurblik op het leven.

Gezien in een tv-reportage: als een schooljuffrouw zich voor de ogen van haar klas stap voor stap verkleedt en langzaam transformeert in Sinterklaas, dan komt voor elk van de kinderen een moment dat d

“Sudden Death” was het eerste dat ik te zien kreeg in de Brakke Grond, bij “De man met de vijf vingers” van Hotel Modern.