Her en der erg verwarrend en onduidelijk (tomaat) door acteurs die meerdere rollen spelen. Wel supergoed gespeeld alles, mooie stijl ook, zo natuurlijk.

Een intrigerende voorstelling, dankzij de heldere inleiding was het stuk te volgen. Er werd goed gespeeld. Toch een tomaat voor de af en toe slechte verstaanbaarheid van de duitse liederen.

Ik vind het verhaal ijzersterk: hoe een briljant acteur in Nazi-Duitsland opportunist wordt, om maar aan het werk te kunnen blijven - hij is acteur, hij wil acteren - en daardoor zichzelf ontrouw word

Eindelijk heb ik deze klassieker nou eens gezien, maar ik weet niet of ik er nou zo heel erg veel wijzer van ben geworden.

De door Hummelinck Stuurman aangeboden inleiding op het toneelstuk was erg slecht; het verhaal was onsamenhangend en de spreekster oninspirerend.

Dat we balanceerden op de rand van verveling en ergernis kwam niet door Ingmar Bergman en al helemaal niet door Linda van Dyck. Die maakte iets moois van haar Charlotte.

Door het boek heb ik me nooit heen kunnen worstelen, maar toch heb ik nu het gevoel dat ik de essentie ervan te pakken heb.

Ik ging totaal nietsvermoedend op uitnodiging naar deze voorstelling maar ik heb een leuke avond gehad.

Sfeervol decor, af toe toch wel spannend verhaal, grappige dansjes, acteurs die goed spelen en nog beter zingen, kortom een leuke avond.

Wat doen die 5 leuke acteurs met fantastische stemmen (gewei) in een Agatha Christie stuk met John Lanting setting (tomaat)?