Leuke voorstelling over een simpel gegeven: doe je iets een tweede keer hetzelfde?

Hilarisch begin. De mens als object confronteert ons met ons gedrag. De lege zinnen, de clichees maken de onmacht voelbaar om tot werkelijke relaties te komen. De film vond ik te lang.

Vier jonge mensen laten naar zich kijken, naar hun verdriet en naar hun zo herkenbare onhandige manier van met elkaars verdriet om te gaan.

ik vond het een uiterst slechte uitvoering niks was goed

Tien mensen die zogenaamd maar wat doen en dan perfect getimed op een klassieke symfonie. Heerlijk om naar te kijken. Een extra gewei voor de cast, de samenstelling van de groep is echt geweldig.

Wellicht dat ik meer geweien had gegeven als Anette E. in de Volkskrant niet de hele opzet en uitvoering van dit project had verklapt.

Geweldige voorstelling waarin we het menselijke gedrag bekijken alsof het een vreemde diersoort betreft. Niets dan lof!

Heel hard gelachen. Bij vergissingen die je mijlenver zag aankomen en wendingen die plots uit de lucht vallen.

Na het geweldige ‘Baas slaat man’ ben ik een beetje teleurgesteld. Natuurlijk is het herkenbaar, vooral voor wie zelf ook theater heeft gemaakt, maar wat over blijft is dan een lach.

Eenvoudig idee (“alles wat mis kan gaan, gaat ook mis”) wordt sterk uitgewerkt. Timing is everything, denk ik.