Een poging om beeldende kunst en theater samen te brengen, alleen, het lukt niet.

Leuk hoor, kijk-, doe-, kleur- en speel theater.

De spelers geven nieuwe betekenis aan Hardcore to the Bone. Daarom is het ze ruim vergeven dat de voorstelling vooral bestaat uit repetitieruimte-vondstjes.

‘Ai, bewegingstheater’, dacht ik. Maar later keek ik vol verbazing naar de Vizir-uitdaging van dit seizoen. Hans Kestings gehang in Prometheus is voor watjes, het kan veel erger.