Leuk hoor, kijk-, doe-, kleur- en speel theater.

De spelers geven nieuwe betekenis aan Hardcore to the Bone. Daarom is het ze ruim vergeven dat de voorstelling vooral bestaat uit repetitieruimte-vondstjes.

‘Ai, bewegingstheater’, dacht ik. Maar later keek ik vol verbazing naar de Vizir-uitdaging van dit seizoen. Hans Kestings gehang in Prometheus is voor watjes, het kan veel erger.

Het verhaal is simpel. De voorstelling speelt zich af in Club Tangorilla, een nachtclub. 5 individuen op zoek naar geluk, elkaar en zichzelf.

Normaal ben ik niet zo’n danstype maar deze voorstelling was heel fijn.

Lieber Gorilla brengt 2 voorstellingen ineen. Dat wil zeggen, dat was hun opzet. Maar desalniettemin hadden de beiden voorstellingen wat met elkaar te maken.

Hele boeiende voorstelling! Het is echt een voorstelling die bij Amsterdam past. Ik vind het echt weer eens iets nieuws, en dat wordt nog wel dans genoemd. Ik vind het veel meer dan dans.

Nadat ik door mijn collega op de hoogte werd gesteld van dit optreden, dacht ik, ach, laat ik het wagen en ik moet zeggen dat ik het een zeer bijzonder optreden vond. Ik heb me kostelijk vermaakt.