Vader Lex belt zijn zoon Ramses om hem te vertellen dat hij ten dode opgeschreven in een ziekenhuis in Surabaya ligt. Ramses, beeldend kunstenaar, annuleert de opening van zijn expositie en vliegt naar de andere kant van de wereld. Zijn moeder Winnie gaat met hem mee. Die zal na zestig jaar voor het eerst weer in haar geboorteland zijn.

In Mightysociety9 dringt Eric de Vroedt zijn altijd zo aanwezige boodschap dit keer, op een minder prettige manier bij het publiek op. Geinspireerd door de Probo Koala-affaire: de giframp die vijf jaar geleden in Abidjan plaats vond, komt de Vroedt met een drieluik waarvan de losse delen overzichtelijk met elkaar verbonden zijn.

Dit is de eerste keer dat ik iets van mightysociety zie en dat is jammer want dan heb ik dus al veel leuks gemist.

De vorm, het speeltempo, (meta-)commentaar in het eerste deel bevallen goed.

Geschreeuw in politiek chaos

De keuze voor één van de meest oninspirerende accommodaties van Groningen, het Noorderpoortcollege, was naar mijn idee een enorm grote fout. Ik heb persoonlijk een naar gevoel bij MBO theateropleidingen en in de theaterzaal van een Groningse opleiding van deze soort had de achtste versie van deze performance reeks van Eric de Vroedt plaats.

Henk en Ingrid uit de Vinexwijk kwamen in Mightysociety4 wraak nemen op het wereldwijde grootkapitaal en op de politiek-culturele elite. Dat gebeurde bijna 4 jaar geleden. Het gevolg: de politiek-culturele elite zit in de beklaagdenbank maar Joop van den Ende en de hele musicalindustrie zijn nog volop in leven.

Geweldige, ontregelende komedie met heel scherpe randjes. Een gloedvol maatschappelijk betoog gestoken in een spetterend theatraal jasje. Aanvankelijkt lijkt het een aanval op de amusementsindustrie van Joop en de zijnen, maar allengs word je als toeschouwer steeds vaker op het verkeerde been gezet.

Na de recensies in de kranten had ik een slechtere voorstelling verwacht. Hein Janssen had bijvoorbeeld de tekst van De Vroedt (tekst en regie) nogal neergesabeld. Maar ook andere recensies waren niet bepaald juichend. Ik vind tekst, en ook spel, eigenlijk wel redelijk.

Niets aan omdat het totaal niet raakt wat iedereen daar aan het doen is. Niet te volgen, en niet te verstaan, geen ruimte genoeg in de kamertjes.

Ik ben getuige geweest van de nieuwe hype in het Nederlands theater. Eric de Vroedt kan geen kwaad doen. Ivo van Hove heeft hem geadopteerd. Maar wat een vervelende voorstelling. Wat een ongein.

Zit Eric de Vroedt (tekst en regie) boven op de actualiteit? Of haalt Rijkman Groenink hem toch nog in? Uren later aan de bar nog steeds verhitte discussies over globalisering.