Drie kwartier naar een telefoongesprek van iemand anders luisteren is soms een bezoeking.

In de voorstelling Hagedissenhuid staat de eenzaamheid van drie oude mannen en de manier waarop zij zich weten te redden in deze moderne maatschappij centraal.

Helemaal naar Maastricht geweest voor deze voorstelling! Wat gezien mijn woonplaats indrukwekkend is.

Vermakelijke voorstelling met mooi spel van drie fantastische acteurs: Gijs Scholten van Aschat, Porgy Franssen en Geert Lageveen

Drie mannen van midden veertig spelen drie mannen van in de zeventig. De tekst van Bodil de la Parra is niet heel erg bijzonder maar toch ook weer erg raak.

Zeer vermakelijk allemaal, maar ook wel erg schmierend. Vooral Porgy Franssen is erg overtuigend oude man, en dat lukt Geert Lageveen dus weer helemaal niet.

De schrijfster en drie acteurs zijn natuurlijk gegarandeerde top. En dan is een nagenoeg kaal toneel, waar in dit geval voor is gekozen ( één tafel, vier stoelen), een voordeel.

Geweldig stuk met geweldige acteurs. De maniertjes, geluidjes en bewegingen waren allemaal even goed getimed en gebracht. De tekst was scherp en erg naturel.

Hoe verrassend dat Olivier Provily regisseert bij Orkater. La voix humaine is een solo van Ria Marks waarbij ze muzikaal tegenspel krijgt van drie strijkers.

Volgens hetzelfde recept als ‘Conijn van Olland’ en net zo leuk. Verklaring van hollandse geschiedenis en volksaard in een sympatieke theatervorm gegoten.