Wat een verdriet, wat een pijn en wat een verlangen heeft Keefman, en hoe weet Jack Wouterse dit magistraal op het publiek over te brengen. Als Keefman huilt, moet je bijna net zo hard meehuilen.

Cassiers is weer fijn met z’n video-beeldjes aan het spelen, maar dit keer brengt het absoluut geen toegevoegde waarde.

Als voorstelling om middelbare scholieren naar mee te nemen is het erg geschikt, ik vond het wat weinig gewicht hebben.

Tergend traag wikkelt deze voorstelling zich af. De acteurs doen hun best, maar weten me geen moment het verhaal in te trekken, het blijft oppervlakte en daarmee niet interessant genoeg.

Prachtig gespeeld door de hele spelersgroep. In een zuigend tempo voltrekt het drama zich. Eindelijk weer eens een voorstelling waar je als kijker de scènes ziet ontstaan.

OK, er zaten irritante kids in zaal (blik 1) en de washondjes waren uitverkocht (blik 2) maar verder kan ik toch echt helemaal niets slechts verzinnen over ‘Hondje’.

De theater opening van Rotterdam 2001. Dankzij het lettertype, denk je dat het Ro ‘La Grande Shit’ speelt en dit zou nog een te positieve benaming zijn.

Een moeilijk stuk;eentje om over na te praten! Knap acteerwerk en veel respect voor de Rotterdammers met hun verhalen.

Goddank voor het talent van Steven van Watermeulen! La Grande Suite is een visueel plaatje, met prachtig multi-mediaal werk.

Deze voorstelling heb ik niet gezien. Een middelbare schoolklas heeft de avond verkracht. Het was heel erg om mee te maken.