Jezus, wat kan die Dirk Roofthooft acteren. Toen ik Bezonken rood van Jeroen Brouwers ooit las voor de boekenlijst, was ik al erg onder de indruk, maar de voorstelling weet nog direkter te raken.

Wat een mooie voorstelling! Het is jammer dat er 2 andere voorstellingen voor nodig waren, maar deze deel III is dan ook echt erg sterk!

Een erg zweverige voorstelling.

De eerste voorstelling van deze Proustmarathon die afgelopen weekend was. Geheel voorkennisloos heb ik de voorstelling aanschouwd.

Allemaal buitengewoon smaakvol, kwalitatief boven de maat, technologisch grensverleggend en daarnaast vlekkeloos uitgevoerd. Wat wil een theaterliefhebber nog meer?

«Charlus» is mijn eerste kennismaking met de Proust-cyclus van Guy Cassiers en RO.

De tomaat is voor verstaanbaarheid als je ongunstig zit (versterking van stemmen is mooi, maar mannen brommen zo).

Gemengde gevoelens. Geweldig en prachtig, maar vooral meer van hetzelfde.

Wauw, wat een ervaring deze voorstelling! Een prachtige mix van poezie, muziek, beeldende kunst in een oogverblindende en ontroerende theaterale onderdompeling.

Beetje dooie boel op het toneel, nog afgezien van de aldaar gepleegde moorden. Iemand omleggen kan inderdaad letterlijk, mee eens, maar màg best levendiger.