Geweien voor leuke Westend Theater en Servaes en Martin. Old school slapstick, deze backstage-in-provincie-theater perikelen. Vond de ‘voorstelling’ die alleen als soundscape te volgen was (en soms omdat een verdwaalde artiest het podium op liep), ook heel intrigerend. Had veel ‘This is Spinal Tap’ associaties.

Dacht ik dat ik naar ‘Kom maar bij het vrouwtje’ zou gaan, kreeg ik er na de pauze ‘Op dagen van scherp licht’ bij. Een bijzondere ervaring.

Gerti is een vereenzaamde schooljuffrouw. Ze vertelt ons over haar verregende vakantie op de Veluwe, haar belerende zus met puberende zoon en haar grote liefde van vroeger.

Tsja, een eenzame onderwijzeres van middelbare leeftijd met twee katten, thuis. Saai leven. Saaie voorstelling ook.

Alweer een juweeltje van Servaes Nelissen, die zelfs in een te klein tentje op een te luidruchtige Parade van een heel klein gegeven een grootse voorstelling maakt.