Het was alsof het publiek accuut last kreeg van hooikoorts bij het zien van de achterwand. Kuchen, hoesten, niezen en heel veel gekraak van stoelen. Terwijl het zo’n prachtige achterwand is!

Gisteren de eerste try out van Wanja gezien en TGA had een moeilijke avond. En ik ook.

Ik heb een gewei gegeven omdat het verhaal zelf goed was en opzich vond iuk het acteerwerk ook goed. Maar ik geeft zes tomaten voor de vorm waarin dit gegoten is.

Functioneel bloot of niet, Hans Kesting ga er wezen, dus 1 gewei voor Hans’bloot; gewei 2 voor zijn wederom geweldige talent. Wat kan die man nu eigenlijk niet?

Een geheel andere voorstelling dan die we van toneelgroep Amsterdam gewend zijn. Niet de bekende gevestigde acteurs en actrices, maar een bijna geheel nieuwe lading acteurs en actrices.

Onvoorwaardelijk verliefd.

Een overwinnende liefde. De voorstelling van Keetje van Heilbron gespeeld door Toneelgroep Amsterdam was voor mij een groot succes.

‘Keetje van Heilbron’ begon met een achterstand, dat moet gezegd worden, het genre spreekt mij namelijk niet echt aan: een romantisch melodrama, met vleugje mysteriespel; een soort rederijkersstuk, of

Sloom, tergend sloom. Te veel kinderen die doelloos heen en weer rennen op een voor hun duidelijk nog veel te groot podium en die stemloos veel te slecht praten voor een grote zaal.

Leuk doen is iets anders dan leuk zijn. Veel geren, gedoe en geschreeuw om niets. Een malle poppenkast, zonder een verhaal of karakters van enige betekenis.