De emotieloze speelstijl die Richard Maxxwell ambieert is interessant omdat teksten een heel andere lading krijgen dan als ze ‘geacteerd’worden. Een cliché is een cliché.

En dit moet op tournee door de provincie… Arme abonnementhouders die een fijne toneelavond verwachten.

Beh! Zo hier ga ik me gewoon even druk over maken, jongens dit kan echt niet hoor. Waar moet ik beginnen; bij het muffe thema, de bejaarde muziek, de suffe moraal?

Hallo GJ, hallo Oscar! Lamlendige dertigers samen met nog lamlendigere vijftigers op een apenrots. Ze slikken pillen en zuipen bij de vleet.

Ik ben uiteindelijk de tekst maar uit de bibliotheek gaan halen.

Ik kende deze tekst van Sheakspeare nog niet, aangename verassing. Het heeft zeker niet de epische proporties van sommige van zijn werken, maar is een smakelijke hap toneelvoer.

Kant en klaar amusement. Helder en plat. Van de tekst in de flyer niets terug gezien: een tomaat voor pretentie. En jammer dat dit gezelschap weer niet de diepte in gaat.

Ik vond de lichteffecten wel erg leuk maar ik zou waarschijnelijk niets van het verhaal begrijpen als ik de film niet had gezien. Ik vond het alsnog wel een geslaagde voorstelling.

Ik vond dit helemaal niet zo’n slechte voorstelling. De acteurs toonden enorme inzet. Ook al ging er het nodige fout, met name met Roeland Fernhouts broek.

Dit was niet leuk. zonder het verhaal van carmen te kennen zou het waarschijnlijk niet te volgen zijn, wie het wel kent zal een heleboel missen uit het oorspronkelijk prachtige verhaal.