Alex is goed geroutineerd en in dit geval zorgt dat voor een vermakelijke voorstelling - helaas levert het ook weinig nieuws op.

Mensen wat een goede voorstelling! Ik waande mezelf in een Magisch Realistische wereld (misschien surrealistisch). De tekst is zeer mooi geschreven, je volgt het niet helemaal maar je snapt het wel.

Een wonderbaarlijk sterke tekst, waarin Calderon’s ‘La vida es sueno’prachtig in verwerkt wordt. Het is echter jammer dat de acteurs de grootheid van de tekst niet kunnen verwerken.

Heerlijke slapstick… veel geweld maar op een leuke manier, met veel humor en gevoel voor timing gebracht.

Ik heb na afloop van de voorstelling nog een kwartier na zitten hinneken van het lachen. Het ging bijna nergens over maar oh wat goed.

Alex d’Electrique is weer (of nog steeds) Alex d’Electrique.
Geweldige voorstelling. Gaat ‘m zien.

Oke, dit is niet de beste Alex voorstelling die ik heb gezien, maar ik ben er toch superenthousiast over.

Ad’E stond voor: vermijd de eerste rijen en neem oordoppen en lasbril mee. Veel lawaai, veel ontregeling. Nou, daar is in de loop van twee decennia de klad in gekomen.

Ik had me lang verheugd op deze voorstelling, en ook opgeschept tegenover bekenden over hoe goed Alex is, en dat ik dat al wist en zij niet. Iedereen meegesleept, en wat krijg je dan?

Eerlijkheidshalve: Ik had een slecht humeur, die avond. Ik heb de indruk dat dit ook van A.d’E. aan de hand was. Het ging wat stroefjes, allemaal. Maar nogmaal: een vage, onbestemde indruk.