Ruim twee uur duurde de biografie van Strindberg in deze voorstelling. De man was bezeten, van vrouwen en van “het genie zijn”.

Arie de Mol lijkt de juiste klei te hebben gevonden in een briljant kwartet nieuwe spelers vers van de Toneelacademie Maastricht.

Het was een bijzondere avond. De hoerige vieze stad, die de verteller beschrijft, valt samen met het bonkende Lowlands om ons heen. Hele goeie muzikanten en veel wodka.

Het einde kwam een beetje uit de lucht vallen, maar verder een mooie voorstelling. Het liedjesprogramma na de pauze was erg fijn, en maakt nieuwsgrierig naar meer werk van Jef Hofmeister.

Een muzikale bitesize-versie van Dostojewski’s ‘Misdaad en Straf’.

Mooi, dat rijtje acteurs in het begin, met kleding en kapsel uit de jaren zeventig. Jammer dat het niet zo bleef. Afstand tot tekst en publiek had bewaard moeten blijven.

Muziek, tekst-het verhaal, zang en spel zijn subliem. Jef Hofmeister schreef zijn 3e volksopera over die rare wielrenners die ooit 6 x 24 uur fietsten.

Enerverende voorstelling met mooie dans & fijne geluidjes!

Wat een ongelooflijke kutvoorstelling! Samengeraapt flutverhaal door knullige amateurklunzen. Zelfs tussen de schuifdeuren zou dit rampzalig zijn.

Documentaire-achtige stijl gecombineerd met geweldig ensemble spel maakt van Utopia een belevenis. Verschillende verhaallijnen komen bij elkaar in een prachtig non-verbaal slot.