Een dappere poging om een voorstelling te maken voor een breed publiek, met toch ook diepgang. De ambitie is groot. De voorstelling ziet er mooi uit, de vormgeving is goed. Het verhaal is echter oppervlakkig, fragmentarisch en vaak ook saai. Goed spel en goede zang.

Heel directe voorstelling, heel associatief, over de kleine grote wereld van de geestelijk gehandicapte mens. Gelukkig ook om te lachen. Wat is blijven hangen: je naam is belangrijk.

Waar is het verhaal? Aan elkaar geplakte improvisatie stukjes. Dat levert geweldige scènes op maar gaat nergens over of naartoe.

Briljant idee, doordacht uitgevoerd.

Meisje van 8 jaar in het publiek (dat voor de rest uit volwassenen bestond) begreep er niets van. Flats waren mooi ingericht.

Tja, ik weet het niet, het voelt niet goed. Eenkindervoorstelling voor volwassenen en dan dat op-excursie-in-de-Bijlmer-gevoel. Mensen die hun best doen plat te praten en dat dan educatief. Nee.

Bombay is een lieve, kleurrijke kindervoorstelling die de minder lieve realiteit niet uit de weg gaat. Het is een combinatie van theater en educatie zoals dat bedoeld is.

Nou moe, ik moet gisteravond (in Zutphen) in dezelfde zaal gezeten hebben als J.J. hieronder, maar ik lijk wel een heel andere voorstelling te hebben gezien. Nou ja, zo gaat dat natuurlijk.

Het leek wel een klucht! bah!

Gewei voor timing. Deze voorstelling, twee jaar oud o.i.d., sneed naadloos aan bij de Joran van der Sloot / Peter R. De Vries week die Nederland net achter de rug heeft.