Eindelijk weer Schippers op de planken. Flauwekul logisch gemaakt en logica absurd. Portret van Amsterdam, compleet met string-skater (1 gewei). Bokma als dokter (1 gewei).

Een interessant en weerbarstig stuk dat totaal wordt verkracht door de afschuwelijke vorm waar het ingeduwd is. Allereerst: NEE, die pakken zijn niet mooi!

Eén gewei te verdelen onder: het indrukwekkende decor, in combinatie met Amsterdam projectie, Pierre Bokma als dokter en de kont van Barbara Pouwels. En de rest: gatverdamme.

Tjonge, wat een ongelovelijk slecht stuk zeg. Wauw, het eerste bedrijf is echt dodelijk saai. Zodat je dan wel weer extra aandacht hebt voor het mooie video-filmpje op de achtergrond.

Dat ik hier anno 2000 naar moet kijken. Ik heb me nog even afgevraagd of ik niet via een tijdscapsule ineens in de jaren zeventig was beland. Helaas, dit was de realiteit: het nieuwe stuk van Wim T.

Slecht stuk, goed spel. Lief van TGA om toch nog zo hun best te doen (goede video, fijn geacteerd). Twee geweien daarvoor. Toch wel drie tomaten voor het stuk, Wim T.

Ja, lachen hoor, zo’n Wim T. voorstelling. Leuk, moeten we doen, laten we GJ een cadeau geven…. Helaas, volkomen mislukt dus. Niemand van de cast heeft werkelijk plezier in het spelen van dit stuk.

De start was hoopvol maar de finisch rampzalig.
Schrijver durf te schrappen, regisseur durf de schrijver aan te zetten tot durven te schrappen. Elke tijd zijn eigen schrijver. Wim T.

Persoonlijk ga ik liever naar Damascus dan naar Toneelgroep Amsterdam, maar voor mijn eigen welzijn moet ik soms toch maar mijn trouwe viervoeter (Vooroordeel heet-ie) even aan een boom binden en gewo

Vandaag Angels in America van Toneelgroep Amsterdam in Breda gezien. Ik heb heel gemengde gevoelens. Jaren terug ook 2x het Ro Theater gezien (regie Guy Cassiers) en dat was indrukwekkend.