Beklemmend, geweldige scenografie, ontzettend goed geacteerd, enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts.

Eindelijk weer een mooie TGA-voorstelling. Zonder al te veel poespas en extreme decors, maar juist gefocust op het spel. En dat van Hans Kesting en Hadewych Minis was formidabel.

Prachtig spel waar alleen maar meer nadruk op komt door het lege podium. Mensen lijken nog een stuk kwetsbaarder met zo’n grote leegte om zich heen.

Van Hove is de afgelopen jaren zo op stoom, dat zelfs een iets minder geslaagde voorstelling toch nog tot de beste van het seizoen behoort.

Werkelijkheid en fantasie lopen in deze voorstelling fantastisch door elkaar. Met simpele beelden of juist hele drukke scènes worden de gedachten van de hoofdpersoon mooi uitgebeeld.

Ik was enorm teleurgesteld met deze interpretatie. Ik vond het echt nergens opslaan.

Prima te doen zo’n marathon, de tijd vliegt. Hans K. buldert vrolijk, Alwin P. loopt afgemeten, Fedjav H. kijkt moeilijk en Eelco S. draait rondjes. En Roeland F.

Het is een prachtig stuk en de acteurs zijn geweldig dus ik ging stralend de schouwburg uit. Maar op de fiets naar huis begon er al iets te knagen: was dit het nou? Was dit nou alles?

De televisie-serie destijds in de regie van Mike Nichols, ongeveer het allermooiste tv-drama wat ik ooit heb gezien - ik was bang dat de versie van TGA verschrikkelijk zou tegenvallen daarbij vergelek

Volslagen ontklede versie van Angels in America.Flink geschrapt in de tekst (einde is voor het gemak maar helemaal weggelaten)Er is amper decor,en wat er aan decor is is niet functioneel.Acteurs die d