TGA zoals we dat kennen gaat dood. Deze laatste voorstelling doet dan ook erg aan een zesde-klassers-bonte-avond denken.

Elf jongeren spelen Brecht. De jongeren wonnen.

Een tomaat omdat het jurkje van Marieke Heebink vijf centimeter te kort was. Het was een leuk jurkje maar net te kort.

Er zijn van die vorstellingen die je je er pijnlijk van bewust maken dat je ouder wordt. ‘Balen’ is zo’n voostelling.

Die jongerenvoorstelling van dit jaar hoef ik niet meer te zien. Dit was ‘m al.

Een beetje Brecht met een beetje Madonna, een beetje kapitalisme met - verdomd! - een beetje communisme. Hoe noemt TGA’s Marieke Heebink dat in KRO’s Onbijt-TV?

Not of this time.

Saai, saai, saai!

Clint Eastwood hoeft voor mij niet meer te doen dan te kijken en eens in het uur een half woord te spreken. Clint is Clint. Joop en Hans zijn soms als Clint. Niks doen en toch is het goed.

Wauw, een homovoorstelling die er heel erg over gaat maar die ik erg leuk vind en zinnig en belangrijk en waardoor ik fan word van Frank Sinatra. Hoi!hoi!hoi!