In feite was deze voorstelling een plagiaatversie van de manier waarop Maatschappij Discordia theaterklassiekers pleegt te spelen. Het begon al met die introductie. Meteen was duidelijk dat dit was afgekeken van de weergaloze wijze waarop Jan Joris Lamers het spel kan inleiden. Het werkte alleen totaal niet vanwege de zelfgenoegzame toon die werd aangeslagen en die stuitende ijdelheid. De enige die daar niet aan leed was Huub Stapel. Hij verdient een complimentje voor zijn onbeschaamde acteren. Hij voelde zich nergens te goed voor. Publiekstrekker De Lint schmierde er op los en wat een klein kutrolletje had-ie eigenlijk. En verder was het allemaal braaf en keurig inclusief blote tietjes. Het is toch te zot voor woorden dat eerst Discordia de nek om moet worden gedraaid om ons dan vervolgens af te schepen met een zwak surrogaat ervan! En dat moet dan een publieksprijs krijgen?

Zoals ik ook een voorstander ben van een dictatuur in Nederland (weg met de polderdemocratie roep ik altijd tegen iedereen die het wil horen) zo zie ik ook de intendantplannen van Ivo Van Hove wel zitten. Smijt die hele marge van het theater maar in de vuilnisbak, schop Theu Boermans naar het buitenland, voeg de Theatercompagnie en TGA samen (misschien kan Oostpool in Arnhem er ook nog bij!) en regeer, koning Ivo. Want kwaliteit kan alleen als het groot groter grootst is. Relevantie van jonge groepen kan alleen als ze gelieëërd zijn aan grote gezelschappen. Dat is nog eens een waarheid. En hoewel Koning Ivo nooit te zien is in de vermaledijde marge, kan hij vanaf zijn ivoren toren heel goede inschatten in welk een erbarmelijke staat het theater zich bevindt. Het geeft me moed, mensen, moed dat het toch nog goedkomt met Nederland. Er is nog hoop! De koning is dood, leve de koning!

Ivo van Hove heeft zichzelf onsterfelijk belachelijk gemaakt met weer dat oude verhaal over groter, sterker en alle macht in een hand (de zijne). De theatercircuits die hij wil afschaffen zijn nog altijd de boeiendste.

Wat een leuke voorstelling! Ik had nog nooit van het gezelschap gehoord maar ze zijn zeker de moeite waard om een keer te gaan bekijken. Een voorstelling van twee vrouwen/meiden over een tweeling die wacht totdat een van hun doodgaat. Grappig èn ontroerend. Bovendien zingen ze in de voorstelling liedjes van Blof, altijd goed.

In eerste instantie lijkt het veelbelovend. Een kaal decor. Sterk spel. Maar dan komt de vader binnen. Wat krijgen we nu? Blijkt het allemaal tijdens een oorlog ver in het begin van de vorige eeuw te spelen. Maar waarom draagt iedereen dan moderne kleren? Geen idee. Om afstand te scheppen. Dat lukt in ieder geval. De inhoud blijft een boodschap, meer niet. Gezin gaat kapot. Verder niks. De vrouwenrollen zijn prachtig bezet, maar de vader weet geen moment te raken. En dan wordt het kale decor plotseling erg saai. Jammer, Een weggegooide avond vond ik het niet, maar waarom dit op een theaterfestival moet staan…dat is wat teveel eer.

Pppppffff…. wat een verschrikkelijk zware kost… een stuk over een gezin dat uit elkaar gegooid wordt door een oorlog, een dochter die prostituee wordt, een moeder die een affaire heeft met een oom, de vader die zwaar gestoord en blind uit een oorlog terugkomt, verkrachting, dood en verdriet… en dan een grauwe vloer en acteurs die hun tekst even grauw brengen als hij geschreven staat. (Norèn is al niet van de opwekkende teksten… en dan ook nog spelen alsof je jezelf ieder moment wilt ophangen… Wat is er met de tegenkleuren gebeurd?) Een gewei voor Sofie Decleir, die op sommige momenten door haar masker van starheid (die bij de rest van de acteurs opblijft) breekt en dan echt ontroerend en hulpeloos is. Verder vooral heel deprimerend. Of het dáárom slecht is? Het was in ieder geval een avond waarin het publiek zich compleet kon afsluiten voor de rolfiguren… En dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Dag,

ik wil graag reageren op Jacco’s mini-recensie en de erop 2 volgende mini-recensies:

Jacco’s mini-recensie lijkt mij inhoudelijk inderdaad niet zo diepgaand. Ik citeer van Jacco:
“Over Roon Staal als Titus zal ik het maar helemaal niet hebben. Volgens het programmaboekje studeert hij echt om filosooooooooof te worden: dat lijkt me maar het beste.”

Een studie filosofie heeft mijn inziens niks met zijn rol te maken. daarnaast getuigd de schrijfwijze niet bepaald van respect naar dit vak toe.
Deze vorm van schrijven past toch niet in een ‘voorbeeldige recensie’, zoals M.R. beweert?

Ik ben zelf geen recesent; een vak opzich. Ik ben geweest en heb volgens mij net als Dhr/Mevr. D. E. genoten van de show. Dit kan volgens mij een prima en eenvoudig argument zijn voor anderen om ook eens ‘Rembrandt’ te proberen.

Dan blijft gelukkig over smaak altijd te twisten.

Nu zal M.R. wel gaan ‘schuddebuiken’?

B. W. Hazelaar.

Een prachtige, integere voorstelling, gebaseerd op een onderzoek van een aantal schrijvers, waaronder: Lot Vekemans, Karim Traïda, Abdelkader Benhali en Bodil de la Parra. Wat is taal? Is taal een toereikend middel om onze dromen, pijn, wensen en verlangens naar buiten toe te communiceren? En vooral: wat moeten we doen als de persoon tegenover ons een geheel andere taal spreekt? Zijn er verschillende niveau’s van “verstaan”? Een prachtige voorstelling die veel vragen oproept over iets wat wij als vanzelfsprekend beschouwden.

De interessantste en meest inhoudelijke voorstelling van het Amsterdamse bos van de afgelopen paar jaar. Het stuk van brecht is steengoed. Kan je goed zijn voor anderen en tegelijk doen wat het beste is voor jezelf? Mooi verhaal, mooie tekst. Goed gespeeld, bij vlagen hilarisch door de vele rake dubbelrollen. Ik hoop dat het voortbestaan van het bos gewaarborgd blijft. Deze week nog te zien. Gaat erheen!!

Een fantastische enscenering. Muzikaal in elkaar gemonteerde voorstelling op basis van nieuw geschreven teksten van o.a. Abdel Kader Benali en Karim Traidia.
Tien acteurs van de toneelacademie schakelen weergaloos van de ene naar de andere karakter met of zonder accent humor of tragisch, het lijkt de acteurs stuk voor stuk eenvoudig af te gaan.
Kortom, ga allen kijken naar een geweldige afstudeer voorstelling die rijp is voor professionele circuit.