Kleine voorstelling over een boer en zijn vrouw en hun gedeelde levens. Literair parelje zonder poeha gespeeld in een intieme locatie. Fijn om naar deze acteurs te kijken.

Kleine liefdegeschiedenis tussen jongen en meisje van concurrerende fanfarecorpsen. 34 jaar na dato blikken de man en vrouw erop terug tijdens een toevallige ontmoeting. Mooi van taal en spel en met echte blaasmuziek erbij. Er zit meer in dan eruit komt.

Dries Verhoeven doet het weer! Wat een geweldige theatermaker is hij toch. In een perfect ontworpen mini-bioscoop voor het Centraal Station van ‘s-Hertogenbosch word je in een eenmalige film, die meteen na vertoning in het niets verdwijnt, op zeldzaam poetische wijze deelgenoot van de eindigheid van het bestaan. Verhoeven laat je iets meemaken dat raakt aan de essentie van het bestaan. Briljant.

Zeldzaam tragische voorstelling over de hulpbehoevendheid van de mensheid. Navrante bewegingschroeografie die met nog minder tekst toe kan dan nu al het geval is. Batelaan tootn prachtig aan dat we de kijk op onszelf volkomen kwijt zijn.

Geweldige feelgoodvoorstelling!!! Mijn zoon van veertien vond het zelfs het mooiste wat hij ooit had gezien op theatergebied. We waren vooraf een beetje huiverig voor het mogelijke ‘meespeelgehalte’ (daar houden wij niet zo van), maar het viel gelukkig erg mee. Voorstelling was fenomenaal van vormgeving, geweldig van opzet (als publiek liep je in de voorstelling mee), en prachtig van spel. Een genot om naar goede acteurs te kijken die je het gevoel geven dat het leven een groot feest kan zijn.

Gisteravond met zijn zessen naar deze voorstelling geweest en wij vonden het echt helemaal niets!! Wij vonden het ronduit slecht, ik denk dat kleine kinderen het nog wel leuk vinden. En snap dan ook niet dat dit op de Boulevard vertoond mag worden, er is hopelijk toch wel een voorselectie ofzo??? echt zonde van de 6 euro. Ik hoop dat Theater zonder Olga volgend jaar met iets beters komt.

mvg Patricia

Als theater nou altijd maar zo messcherp kon zijn als deze voorstelling zou ik elke dag zo een voorstelling willen zien. De vijf acteurs leveren hier een hoogstanje vakwerk af en als toeschouwer blijf je geboeid kijken omdat je telkens weer verrast bent door de simpele vondsten die dit gezelschapje heeft bedacht. Ook de pittige maar zeer komische tekst van Ko van den Bosch is zeer actueel en zorgt er voor dat de opwinding niet uit de lucht is. Respect voor dit vakwerk!

Mag toch wel, de Parade in z’n geheel even bij de warme kladden vatten? Voorheen, Moose-baasjes, was er toch ook de mogelijkheid om een heel festival te recenseren? Nu nog? Waar dan? Schuif anders dit stukje er maar heen.

Behalve dat het warm was op de Parade in Utrecht dit jaar, was het ook nog eens heet en niet koud. Klinkt wat flauw misschien, maar dan zeg ik: je had er bíj moeten zijn man! Had je wel anders gepiept.
Flauw was natuurlijk ook weer de rosé (niet: lauw) die nu hoewel het al weer om 14 euro gaat nog steeds meer ter plekke wordt gekocht dan binnengesmokkeld. Oplevende economie, makkelijk zat allemaal. De ijscoboer bleek een slimme zet (tip: die met peper!) en was zelfs centraal geplaatst, ten koste van de kaartjescarroussel. Maar je kon geloof ik ook via internet in de rij staan.

Dan toch de voorstellingen. Het eten smaakte me deze keer warempel beter. En het was geeneens eetweer. Nou had ik natuurlijk een slechte hand van kiezen, maar zowel diva Ellen, Teatro als Eric Koller kwamen minder goed uit de verf dan voorheen. Minder goed voorbereid, was mijn indruk. Lag vast aan het weer, maar toch. Jullie kunnen beter! Echt. Niet dat het slecht was, zegt de slijmbal in me, die in het verleden aanschouwde prestaties graag onthoudt. Leo is voor op Nederland 2, Bandalosa van de Karate Baronnen (heetten ze echt zo, vraag ik me af nu ik het op de paradesite nasla) is een betere versie van de theatersporttelevisie op BNN en “Sorry, volgende keer bij ons” is later op de avond best wel lollig. Niet vroeg en onbeschonken heengaan.
De Jongens doen het trouwens leuk, zaten nog wat nieuwe elementen in de voorstelling ten opzichte van enkele Oerollen geleden. De stofzuiger, dacht ik.
En Van Roozendaal, Fosko en Van Duyl leveren gewoon goed werk af. Voor mij het beste van parade2006.

Klinkt allemaal wat negatief misschien, en dat nog wel met dat mooie vies-hete weer. En, eerlijk, ik had het best leuk hoor. Niet eens ondanks de voorstellingen. Want die waren best vermakelijk. Soms heb ik zelfs gelachen. Echt. En misschien heb ik slecht uitgezocht, want over Sanne Vogel hoorde ik dat het leuk was, over Van Houts, De Ket en Kesting idem en de Washing Powder Conspiracy moet echt een topper zijn. Ruim beter dan Orkater met Band Loopt 42.
Misschien zat ik er gewoon net naast dit jaar. Een keer of zes nèt ernaast.
Maar misschien ook moet er eens wat concurrentie komen, voor het festival op zich of voor de artiesten…
Als altijd, trouwens, en ondanks alle gemopper, is het weer even watertrappelen in het zwarte nat dat de vertrokken parade achterlaat. Zo is het.

Ach, niemand leest nog op Moose dezer dagen, geloof ik. Of gaat heel Moose in A’dam naar de Parade?

De zaal ging tekeer als een oude wasmachine op volle toeren. Als het gekund zou hebben zou het dak eraf zijn gegaan. Zo geweldig goed werd de show uitgevoerd. Het schijnbare gemak van de toepassing van net gemaakte visuele opnamen in videoclip-achtige toepassingen was veradelijk, maar des te indrukwekkender. Waanzinnig staaltje techniekbeheersing. Temming zou waarschijnlijk een betere indicatie zijn.
De muziek aanstekelijk. En het enthousiasme van de leden van PIPS evenzo.
Een waanzinnige beleving door een verwende theaterbezoeker, die in tijden niet meer zo verrast is door vernieuwing.
Een voorstelling waarbij de zintuigen zo op de proef werden gesteld dat deze nog vele keren gezien kan worden zonder dat de verveling toe slaat.
Chapeau, guys!! Echt TOP!!

Verlaat maar toch nog een reactie op dit moois. Sanne van Rijn vouwt zorgvuldig en precies een prachtige voorstelling. Carola Arons is erg liefdevol voor het gevouwene. Christine van Stralen is goed strak gehouden en Wim Opbrouck mag ook mijn vader zijn. Daarnaast prechtige dieren. Hoewel ik het niet vaak zeg, maar van mij mag dit ook de grote zaal in. Meer en groter.