Het spel is virtuoos, de manier waarop met de tekst wordt gespeeld fabuleus - hoe concreet kan men abstract theater maken?, maar Beckett kan schreeuwen wat hij wil dat het niets betekent, uiteindelijk

Zeer bovengemiddelde voorstelling van ‘t Barre Land. Een bijzonder geestig spelende Jacob Derwig die toch zeker de show steelt boven de hoofdpersonage in de stoel. Prachtig decor trouwens.

De beste voorstelling van dit jaar.

Beckett een andere wending geven lijkt een onmogelijke taak.

Waarschijnlijk zal ik het allemaal wel niet snappen, maar wat een belabberde voorstelling.

Nooit geweten dat Beckett naast diepzinnig en zwart zo grappig was. Mooie voorstelling. In een mooi kaal decor wordt toch maar een stuk toneelgeschiedenis nieuw leven ingeblazen.

Het had wel wat, en toch weer niet.

Een interessante keuze van ‘t Barre Land deze keer. Beckett’s Eindspel is toch een hele andere, wellicht meer sobere richting dan eerdere repetoire-keuze.
Niks ervan.

Sowieso vindt ik het een genoegen om Jacob Derwig in actie te zien. En deze keer deed daar niet voor onder.

“Verknipte dingen”: snippers van teksten van min of meer beroemde schrijvers, de geest van scheppende mensen en kledingstukken van acteurs.