Een nieuwe tekst van Esther Gerritsen, daar moest ik heen.

Prachtige en subtiel gespeelde voorstelling. Aanrader voor het komende seizoen als deze voorstelling op tournee gaat. Gaat dit zien!

Na een tijdje het geleuter aan te horen van die twee, werd het echt saai als ik weet niet wat…

De gevolgen van de dood van een naaste zijn vaker onderwerp geweest. Misschien wel te vaak. Toch leverde het dit keer een pakkende voorstelling op.

Behalve als regisseur en tekstschrijver is Ko van de Bosch ook weer actief als acteur.

Kroft voegt aan het anti-theater van Peter Handke een nieuwe laag toe: door van de ‘sprekers’ personages te maken wordt het een soort huiskamerdrama met veel gooi en smijtwerk.

Waarom alleen de lelijkheid, de kilheid. Waarom het koude licht, de vervreemdende en onnavolgbare teksten, het emotieloze spel?

Wat een mooie beeldende tekst. Wat is de mens toch eigenlijk klein en nietig.

Simpel, plat en echt heel grappig! De eerste voorstelling sinds tijden die me weer de kleuter liet zijn die ik diep van binnen ben.

Dit was echt een soort slapsticktoneel, met heel veel poepgrappen en ook heel veel ‘echte’ poep op het toneel.