Goed gespeeld toneelstuk door ‘jonge acteurs’ De moeite waard om heen te gaan. Het blijft je aandacht vasthouden.

Ik vond het een heel leuk stuk. Ik vond de boodschap erg duidelijk. De verhaallijn is mooi, maar sommige karakters kon ik niet gelijk op zijn plaats zetten. Voor de rest erg mooi. Ik ga nog een keer kijken naar de premi�re.
Cijfer: 7

Ramsey Nasr dompelde Mozarts opera in de actualiteit. Hoe denken moslims en christenen over elkaar (en over zichzelf)? Helaas, hij kleunt mis zoals eerder Gijs Scholten van Aschat met zijn ‘Kortste eeuw’. Een aaneenschakeling van banale, platte ongein is wat we gepresenteerd krijgen. ‘Is het vandaag nationale orgasmedag?’ Verbijsterend. Dacht ik, na ruim twee uur, dat het voorbij was, mag de oosterling nog een tijdlang Arabisch weeklagen. Want, zo leek Nasr te willen zeggen, ook de oosterling heeft een hart. Grrrr…

Ik vond het een leuk stuk, vooral de typetjes vond ik goed gespeeld. het was wel apart, maar daar hou ik wel van. Het deed me denken aan de lessen die we van Annemarie (docent ALBA) hebben gekregen, want heel veel dingen zag ik er in terug. Het enigste wat ik er jammer aan vond, waren de stukjes als Nobuko op de achtergrond die liedjes zong (met.. volgens mij heet zoiets een xylofoon). En voor de rest: er zat genoeg afwisseling in, neem de stukjes dat ze karaoke gingen zingen; het was niet langdradig.

Ik was aangenaam verrast door deze voorstelling. De acteur, Felix Burleson, zet een fantastische Othello neer, of was het Athella? Een zwarte acteur die een zwarte rol speelt geschreven door een witte man of kijken we naar een ambitieuze acteur die geen Othello wil spelen zodat hij nog meer van Desdemona kan houden? Of gaat de voorstelling over het hier en nu? Alle wisselingen in register en tekst maken de voorstelling spannend en geven de soms wat rafelige tekst ontzettende vaart, ik moest ook vaak hard lachen terwijl het stuk serieus bleef. Een kleedkamer op een grote plas water moest Venetie voorstellen en het paleis van illusies waarin Othello/Athella leeft, prachtig gedaan. Ik was blij dat ik er gisteren zat.

Closer is een voorstelling geschreven door Patrick Marber. Misschien kennen sommige mensen de film met in de hoofdrollen Julia Roberts en Jude Law.
In de theater-versie spelen Bracha van Doesburgh, Daan Schuurmans, Eva Duijvestein en Roef Ragas.
De voorstelling gaat over relaties. En de acteurs doen het allemaal met elkaar, en dat is soms verwarrend, want de het ene moment heeft Schuurmans het bijv wat met van Doesburgh en het andere moment weer met Duijvestein.
Toch is het een erg leuke en pittige voorstelling. Het spel is erg goed, vooral Ragas speelt de sterren van de hemel als dokter Larry, een dokter die geobserdeerd is door seks.
Ook Schuurmans is goed, als de mislukte schrijver Daniel.
De vrouwen zijn goed, maar halen het toch niet bij de mannen.
Doesburgh speelt de stripdanseres Alice en Duijvestein speelt fotograaf Anna.
Leuk aan de voorstelling zijn de scènewisselingen, die erg orgineel zijn. Want in een film ben je op allemaal verschillende plekken, en in de voorstelling moet dat ook, en dat hebben ze heel erg geloofwaardig opgelost met minimale middelen.
Ook de muziek is erg mooi en goed gekozen, de muziek wordt gebruikt als de scènewisselingen zijn met de attributen, en dat geeft een sfeer die ook goed na de scène past.
Kortom: Het verhaal is orgineel en sterk, het spel is ook sterk, en de dingen eromheen zijn erg orgineel.
Deze voorstelling is echt voor jongeren die van een beetje pit houden.

Hierbij wil ik mijn waardering uitspreken voor Rembrandt de Musical die ik zag met Syb van der Ploeg in de titelrol. Wat een belevenis; een fantastische cast met geweldige stemmen, mooie teksten en meeslepende muziek, prachtige vondsten, visueel subliem…kortom weergaloos mooi!
Ik ga zeker nog een keer naar de voorstelling en kijk ook zeer uit naar Henk Poort als Rembrandt.

Waarom werd ik gegrepen door Boom uit de Tropen van Yukio Mishima: mooie maar moeilijke teksten die gebroken werden door een vaak hilarische karaoke. Dat zette mij aan het denken, ik begreep de teksten goed. Het spel vond ik krachtig en hoewel Mees geen hoofdrol had vond ik haar heel goed door haar gecontroleerde spel. Het decor vond ik maf en ik voelde mij ook echt de 4de wand in de kamer waar het zich afspeelde. Ik geef deze voorstelling een 8 en ik raad mensen aan naar dit stuk te gaan kijken.

“Dit is een kleinschalige multimedia opera waarin toneel, zang, live video, improvisatie en elektronische muziek gecombineerd worden” Akkoord nr 11 06 p. 9. En gisterenavond heb ik anderhalf uur lang op het puntje van mijn stoel uiterst geboeid en geroerd naar deze voorstelling zitten kijken en luisteren. Wat de Israëlische componist Guy Harries zelf schrijft: “.. ik volg waar het stuk over gaat” heeft hij volledig waar gemaakt. Het stuk neemt je door zijn veelzijdige vorm en daarbij de naadloze eenheid van gesproken en gezongen teksten, de muziek en instrumentatie waarin arabische en westerse stijlen fascinerend in elkaar overvloeien met huid en haar mee in de conflicten die de Palestijns-Nederlandse acteur Jasser Mansoer doormaakt. Ongetwijfeld is het prachtige spel van Sabri Saad el Hamus verantwoordelijk voor het bij dit alles groot en groots blijvende aandeel van de tekst van Benali. De regie (David Prins en Sybrand van der Werf) moet een heel belangrijke rol gehad hebben in het bereiken van die eenheid van vorm. Heel mooi bijvoorbeeld waren de momenten waarin Sabri Saad el Hamus en in alle opzichten mooie zangeres Jannie Pranger afwisselend en op emotionele momenten dicht bij het muziekensemble gingen zitten(Ensemble New Amsterdam)en zich daar door een van de spelers intensief muzikaal lieten ondersteunen. Van de muzikanten staat mij daar op dit moment met name de speler van sas en bandir Behsat Üvez-ud voor ogen.
Na afloop hebben wij ons uiterst verbaasd en ook een beetje boos afgevraagd, waarom een productie van zo hoog niveau de kranten niet haalt!! en ik bovendien de eerste moet zijn die er op deze plek over schrijft. Dit was de laatste van de vier(!) voorstellingen in Amsterdam. Er zijn nog voorstellingen in Enschede, Den Haag, Arnhem, Rotterdam en Zwolle.

Kwam gisteren onder een brug terrecht. Sterker nog in een brug. En daar heb ik een aantal bijzondere projecten gezien. Mooie brugbrede filmprojecties, dansers die de lucht in vlogen en een danseres die door de ruimte werd gesmeten. Heftige projecten in een heftige omgeving. Alleen vandaag nog. Ga kijken tegenover het scheepvaartsmuseum. Ik ga de andere 2 locaties zien. www.amsterdamunderground.nl.
Amsterdam heeft er iets goeds en nieuws bij.
De stad wordt weer bijzonder.
En waneer sta je nou in een kroeg langs de gracht en onder een brug, waar normaal de zwervers slapen.